Categoriearchief: online geld verdienen

Het ware GOUD…

In het afgelopen jaar heb ik verschillende keren geschreven over het online verdienen. Hoe ik ermee begonnen ben en waarom. Inmiddels heb ik geld geïnvesteerd in een social media bedrijf, in een ontwikkelingshulp project, in een software licentie en recent ook in goud! Elke keer dat ik nu laat uitbetalen voel ik de dankbaarheid voor deze mogelijkheid! Voor deze manier van verdienen die een jaar geleden volledig ondenkbaar was voor mij….

Ik heb ontzettend veel geleerd. Mooie mensen leren kennen en gezien wat de kracht van een team kan doen. Samen bouwen aan een betere toekomst voor iedereen! Elkaar helpen, elkaar steunen…
Er waren hobbels en bobbels door oa veranderingen bij de bedrijven, maar door mijn ‘weerstand daartegen’ te zien als groei heb ik juist daarvan enorm veel geleerd. Met name mijn overtuiging dat

‘het niet gaat om wat er gebeurt, maar alles draait om hoe je er zelf mee omgaat’

is in de afgelopen maanden enorm gesterkt!

Door mijn online business ziet mijn leven er nu zo anders uit dan een jaar geleden. Ik kan mijn dagen inrichten zoals ik wil. Op tijden die mij uitkomen help ik mensen die ook op deze manier een extraatje zakcentje, of zelfs een extra inkomen willen verdienen. Daarnaast help ik mensen met hun teksten voor websites, brainstorm met hen mee over stappen in hun bedrijf, lees boeken waarvan ik zelf blijf groeien en ben veel in onze tuin die we compleet aan het herinrichten zijn. Kortom ik doe wat ik leuk vind!

Juist in de afgelopen weken ben ik me bewust van deze vrijheid. Zoals ik eerder al schreef loopt onze jongste met klachten. Hij gaat op het moment maar weinig naar school om stress zoveel mogelijk te vermijden. Eten werd in de afgelopen weken steeds moeizamer door slokdarmklachten en hij is nu doorverwezen naar een team van specialisten op dit gebied in het UMC te Amsterdam.
Wat ben ik blij dat ik thuis ben, dat we geen stress hebben van hoe we een en ander moeten combineren met banen en vrije uren. Ik kan er gewoon volledig voor hem zijn. Ik ben er als hij verdrietig is, ik ben er als hij moe is en daarnaast maken we samen mooie momenten. We kijken alle seizoenen van ‘wie is de Mol’, spelen kolonisten, wandelen elke dag en hij bouwt de mooiste werelden in Minecraft.

Vandaag heeft hij onderzoeken. We richten ons niet op de spanning, maar gaan mee op de flow van de dingen die komen. Stap voor stap, hand in hand, zonder zorg over wat er allemaal ook nog ‘moet’.

En zo ontdek ik het ware goud… de financiële vrijheid en de verbinding met gelijkgestemde mensen brengt me steeds meer bij mijn ZIJN. Mijn ZIJN zonder stress en moeten…..
En van daaruit kan ik er volledig zijn voor de mensen die me lief zijn. Vandaar uit ervaar ik het ware goud en de ultieme rijkdom: de band met mijn kinderen, mijn partner, de kracht om samen sterk te staan, ballast los te mogen laten en samen stappen te zetten met ease, joy en glory.

Wat het leven ook brengt, we zijn met elkaar, we stromen mee met de stroom van het leven, we zijn in het NU en laten ons meevoeren naar wat is en komt…. we zijn in vertrouwen en dat ervaar ik als puur goud!

Geld maakt niet gelukkig…. (??)

Mijn hele leven merk ik al dat ik anders tegen dingen aan kijk dan de meeste mensen om mij heen. Ik ben niet zomaar voor vaccineren, ik heb ooit een uitkering stopgezet omdat ik het niet eens was met hoe ze te werk gingen en hoe de regels in elkaar zitten in Nederland en daar dus niet aan ‘gebonden’ wilde zijn. Ik stapte vroeger rustig naar mijn baas toe om aan te geven dat ik het ergens niet mee eens was. Ik leg me niet zomaar neer bij een situatie waarin mijn kind ten onder lijkt te gaan aan een (leer)plicht die hem ten goede zou moeten komen, maar dat duidelijk niet doet….

Dat anders denken en doen daar heb ik gedurende mijn leven heel wat opmerkingen over gekregen. Dat ik rare ideeën had, dat ik altijd moeilijk liep te doen, dat ik niet zoveel over dingen moest nadenken, dat ik onnodige risico’s nam, ook met betrekking tot mijn kinderen…. ik heb me die opmerkingen altijd erg aangetrokken, ik werd er onzeker van, voelde me soms opgelaten, had ook het idee dat ik me vaak moest verantwoorden, voelde me vaak alleen… maar diep van binnen voelde ik ook steeds: ‘ja, maar dit ben ik. Dit is hoe ik over dingen denk, maar dit is ook vooral mijn gevoel bij dingen en dat gevoel is zo sterk, dat ik daar niet omheen kan’.
En wie mijn posts over onze zoon gevolgd heeft, ziet dat er vanuit dat gevoel heel veel veranderd en ontstaan is. Maar het is niet altijd makkelijk geweest om te blijven vertrouwen op mijn gevoel en daar dan ook nog stappen in te nemen.

Zo ben ik in mei ook met FutureNet begonnen. Ik heb gepost over het 5 minuten advertentie klikken dat ik nu doe om wat extra geld te kunnen verdienen. Het geeft mij zo’n vrijheidsgevoel dat ik los van welke regels en wetten dan ook (met bv. betrekking tot uitkeringen), tóch geld kan verdienen ondanks mijn gezondheidssituatie. En het geeft me zo’n gevoel van vrijheid én blijdschap dat ik zie dat er op deze manier voor heel veel mensen overvloed binnen handbereik is. Maar ook dit is weer een stap in het diepe, want er zit veel angst op systemen als dit.

Zo krijg ik de vraag of het geen piramide of ponzi systeem is… nee, dat is het niet en als je zelf op gaat zoeken wat piramide precies is, dan zal je dat ook snel duidelijk zijn. Zit er niet teveel risico aan? Tja, dat hangt ervan af wat jij in het systeem steekt! Als jij al je geld in zo’n systeem steekt en het bedrijf gaat op de fles, ja dan heb je een probleem (net zo goed dat je een probleem hebt als je je baan kwijt raakt). En als jij alleen geld inlegt dat je kan missen? Het geld dat je normaal gesproken besteed aan een keer een bloemetje voor jezelf, of een etentje met het hele gezin, of het geld dat je normaal aan een staatslot uitgeeft, of tegen lage rente op de bank hebt staan…. Ja, ook dan loop je nog steeds risico; er zijn namelijk twee grote risico’s:
Risico 1. Het hele bedrijf gaat over de kop (ondanks dat het heel solide opgebouwd is met heel veel verschillende inkomensbronnen). In dit geval ben jij je inleg waarschijnlijk dus kwijt!
Risico 2. Wat te mooi om waar te zijn lijkt, is toch gewoon waar en je verdient uit dit hele systeem een mooie extra boterham!

Ik heb besloten dat ik beide risico’s wel wil lopen. Ik ben niet bang om het geld kwijt te raken omdat ik er alleen maar in heb zitten wat we kunnen missen. Ik ben ook niet bang om extra geld of zelfs veel geld te gaan verdienen, omdat ik weet dat het gewoon mogelijk is en dat het mag! Ik sta mezelf toe om rijk te worden (ja, en dat heb ik niet altijd gedaan hoor!). Ik ben bereid geweest door al mijn angsten en weerstanden heen te gaan en het zelf te gaan ondervinden wat ik kan met dit  bedrijf. Ik ben niet over één nacht ijs gegaan, heb me ingelezen en gevoeld… en toen gedaan!

Ik geniet ervan. Het heeft me al zoveel nieuwe contacten opgeleverd! Het zorgt ook dat ik nieuwe stappen maak in mijn groei, een andere focus krijg en door er over te bloggen zorgt het er ook voor dat ik weer uit mijn comfortzone stap. Want openlijk aangeven dat je geld wilt verdienen op een niet voor de hand liggende manier… ja, het kostte me best een beetje durf om dat te doen. Maar ik heb het toch gedaan, waarom?? Niet omdat ik per se een team op wil bouwen. Natuurlijk vind ik dat leuk en levert het mij sneller verdiensten op.. maar ik deel  vooral om jou vertrouwd te maken met dit systeem. Om je mogelijkheden te laten zien waarvan jij het bestaan waarschijnlijk nog helemaal niet wist. Omdat ik mezelf de rijkdom gun, maar jou ook. Samen in een team bouwen aan overvloed geeft me zo’n dankbaar gevoel. Los van de normale patronen,  los van ‘hoe het hoort’, los van alle overtuigingen over ‘dat geld stinkt’ en dat ‘geld niet gelukkig maakt’….
Ik ga het ervaren wat het voor ons op kan brengen, ik ga het ervaren wat het met me doet, voor nu weet ik dat het me al zoveel oplevert dat ik mijn inleg er bijna weer uit heb. Binnen 3,5 maand. Ik heb nu al meer verdiend dat dat ik bij de bank had gekregen als ik het bedrag 2-3 jaar op de bank had laten staan.

Durf jij de risico’s ook te nemen? Niet? Dan vooral niet doen en je er ook niet druk over maken dat anderen het wel doen. Durf jij het wel? Dan help ik je graag opstarten. Ik beantwoord graag al je vragen (want bij FutureNet is niets wazig en niets geheim). Je mag me een pb sturen of je mag je aanmelden bij de fb pagina ‘My life is…’ dan leg ik je alles uit. En had je eigenlijk al besloten dat het niets voor jou was, maar twijfel je nu toch weer? Sluit je gerust opnieuw aan, dat hebben er al meer gedaan!

Heb je wel interesse, maar wil je niet 5 minuten per dag klikken? Of wil je dat jouw vereniging een extra zakcentje kan verdienen? Of wil je je zus of vriendin in plaats van een bloemetje een kans geven op extra inkomen binnen een paar jaar? Het kan allemaal vanaf $10,-. Ik stort vandaag $35,- in een account dat ik ‘Om te delen’ ga noemen. Als dat account uiteindelijk vol loopt ga ik van daaruit aan goede doelen geven. Ik kan er nu al blij van worden…. En stroomt het account niet vol? Ach, dan was het leuk geprobeerd… dat ik niets won met ons staatslot van vorige week, daar maak ik me toch ook niet druk om? Dus geld maakt niet gelukkig? Ik ga het zelf uitvinden, omdat ik de stap durf te nemen, omdat ik niet in de angst blijf zitten van ‘klopt dit wel’, ik gun mezelf dit avontuur in anders denken… ach en dat past wel bij me denk ik….

!! registreren bij FutureNet is gratis. Schrijf je in via mijn link of een link van iemand anders die je kent, als je dat niet doet kom je in het team van iemand waar dan ook ter wereld…en dat kan lastig zijn in de communicatie….

Ik kom tot rust en zet weer kleine stappen vooruit!

De afgelopen maanden hebben voor mij vooral in teken gestaan van weer op de rit komen. Door ver over mijn grenzen te gaan waren mijn bijnieren uitgeput geraakt en dat herstelt alleen maar met rust. En die nam ik. Ik ging 6 keer per dag 20 minuten plat en zorgde goed voor mijn lichaam. Zo bande ik al het suiker uit mijn eten, net als alle snelle koolhydraten als pasta en snacks. Ik ging slapen met een slaapmasker op, zodat ik beter in mijn diepe slaap kwam en schrapte alle ‘niet per se noodzakelijke’ afspraken uit mijn agenda.

Iemand zei: ‘gelukkig heb je er tijd voor om dat te doen’… maar dit is iets, waar niemand ooit tijd voor heeft. Dat overkomt je en je zult er wat mee moeten doen, anders kom je niet meer uit de cirkel van vermoeidheid. Ondertussen ben ik ervan overtuigd dat veel meer mensen met een uitgeputte bijnier lopen en dat dit bv. ook heel goed kan spelen bij een burnout. Toen ik al eens eerder onderuit ging en depressief werd zei mijn huisarts, doe maar rustig aan en ga leuke dingen doen. Maar ook toen was ik moe. Slapen deed ik echter zo min mogelijk overdag, omdat ik ’s nachts anders niet zou slapen (zo werd gezegd). Ondertussen weet ik dat de angst die ik zelf ook had, ongegrond is. Ik heb me maanden lang gehouden aan één keer per dag plat, omdat ik me niet wilde aanwennen dat ik vaker per dag sliep uit angst om mijn ritme te verstoren en ’s nachts niet meer te slapen. Echter na het lezen van het boek ‘Pijn & het brein’ van A. Fleming, begreep ik veel beter dat juist die extra rust nodig was om mijn lichaam weer reserves op te laten bouwen. Wat ik voorheen deed was op de been proberen te blijven, door extra te rusten werkte ik aan opbouw van energie.

Toen de energie heel langzaam terug begon te komen, kwamen er ook weer plannen in mijn hoofd en de zin om ergens mee bezig te gaan. Het online geld verdienen kwam op mijn pad. Ik ging me erin verdiepen, deelde alvast wat kennis en merkte dat het me zo’n gevoel van vrijheid gaf. Afgelopen weekend daalde dit pas echt helemaal in toen ik besefte dat iedereen op deze manier helemaal zelf een basisinkomen kan genereren. Als ik 3-4 jaar elke dag 5 minuten advertenties klik kom ik op een punt dat ik elke maand €2.500,- kan verdienen. Als ik ook meedoe met andere verdienmodellen of wanneer anderen mee gaan doen gaat dit nog sneller, maar…. ik kan het zélf bereiken en dat geeft zo’n vrij en krachtig gevoel. Want wat heb ik veel frustratie gevoeld de afgelopen jaren…. niet meer kunnen werken, niet (meer) kunnen vertrouwen op je lichaam… de mensen die hier ook mee te maken hebben zullen dit herkennen, anders is het gewoon niet te bevatten wat dit met je doet!

In de afgelopen twee weken kreeg ik een energetische healing en daarbij werd grote schoonmaak gehouden. Het was best pittig, maar ik merkte dat ik daarna nog meer stappen ging zetten. Ik voelde letterlijk ruimte in mijn hoofd komen. Er verdween spanning uit mijn lichaam en ineens begonnen er puzzelstukjes te vallen waar ik nog mee aan het werk mocht bij mezelf. Zo begon ik aan een coach-traject op gebied van hoogbegaafdheid. Ik ben nu bezig met module twee, wat gaat over mijn blauwdruk; wat wil ik het allerliefst in mijn leven? En dan kom ik toch weer bij datgene wat ik toen ik stopte met mijn praktijk al wilde: lezingen geven, workshops geven… Ik wil zo graag mensen verbinden, met mensen in gesprek, vertellen hoe ik stap voor stap een leven heb gecreeerd waarin niet alles over rozen gaat, maar waarbij ik niet meer leef in angst maar juist, ondanks alle hobbels leef in vertrouwen en dankbaarheid….

Het lijkt nog zo onbereikbaar om dit te realiseren, maar ik zet mijn focus er toch op. Alle ‘hoe’s’ laat ik leeg, het komt zoals het komt. Ik vertrouw erop dat het pad zich wel zal vormen. Ondertussen luister ik naar mijn lichaam. Ik heb mijn 6x per dag plat af kunnen bouwen naar 3x per dag. Ik kan weer een poosje in de tuin werken, ik kan weer een stuk fietsen, ik kan onze benedenverdieping weer in een keer stofzuigen én ik kan twee uur in de week vrijwilligerswerk doen. Zo heb ik vanmorgen ook weer met een demente mevrouw gepuzzeld en een wandelingetje gemaakt. Ze kijkt geregeld om zich heen naar de andere mensen bij deze dagbesteding en kan verzuchtend opmerken: ‘wat toch fijn dat deze mensen ergens terecht kunnen!’ Ik moet glimlachen en voel me dankbaar; wat fijn dat ik hier een bijdrage aan kan leveren!

Een kl**** dag met een gouden randje

Vandaag voelde ik me zo kl****.
Slecht geslapen en dan merk ik het
’s morgens al, of eigenlijk voelde ik het gisteravond al. Mijn planning over de dag was niet helemaal goed en zo kwam het dat ik gisteravond nog met de hond ging wandelen en daarna niet plat ging ‘omdat het toch al bijna bedtijd was’. Dat is dan eigenlijk gewoon teveel voor me. Ik ben dan zo honds en hondsmoe.

Vannacht lag ik een poos wakker en vanmorgen merkte ik bij het wakker worden al dat de slaap vannacht niet voldoende was geweest. Mijn accu was niet genoeg opgeladen.
Vorige week zag ik daar een mooie video over, hoe dat werkt bij mensen met niet aanboren hersenletsel. Waar je batterij normaal gesproken oplaadt tot vol niveau, laadt hij bij mensen met letsel vaak maar op tot halverwege. Als je dan ook nog eens overprikkeld bent of een dag over je grenzen gaat duurt dat opladen alleen maar langer en kan het dus zijn dat je na een nacht slaap nog maar op een kwart vol zit. Terwijl de dag dan alweer begint.

Ik zelf  denk dat dit proces bij veel meer mensen speelt. Ook mensen die chronische pijn of veel stress hebben komen naar mijn idee langzaam in dat proces van niet meer volledig opladen. Burnout, oververmoeidheid … Bij mij resulteerde het in een uitgeputte bijnier, met gelijksoortige verschijnselen.

Een dikke week geleden dacht ik dat ik wel met drie keer per dag rusten toe kon én langzamerhand weer wat meer kon gaan doen. Fout gedacht, het had waarschijnlijk het een of het ander moeten zijn. Daar kwam ik dus na een dag of vijf achter; ik hobbelde weer helemaal achteruit en het voelde of ik weer op een nulpunt kwam. Ik nam meer rust en na twee dagen voelde ik me weer wat beter.
Ik vond het  fijn om te zien dat het opladen nu toch al wat vlotter gaat dan 2 maanden geleden…. maar goed, opnieuw een keuze maken dus: of minder rusten op een dag, of toch 4x plat en tussendoor wat meer gaan doen.

Ik koos voor het laatste, want ik had wel weer zin om wat meer te doen. Had er zo nu en dan weer zin in om even wat in de tuin te doen. Of een klusje in huis. Of wat te doen voor mensen die willen starten met online geld laten groeien, of even een boodschap halen.
Wat me opviel was dat ik nu ineens weer in slaap viel zodra ik plat ging. Was ik eigenlijk in de voorgaande week op een punt aanbeland dat ik 3 van de 4x keer gewoon lag te wachten totdat de tijd om was, nu sliep ik weer elke keer. Hieruit concludeerde ik dat deze kleine klussen dus al weer genoeg energie vroegen voor dit moment….

Zo lag ik vanmiddag op mijn strandbed in de tuin en dacht terug aan vroeger, toen ik nog voor een baas werkte. Toen was ik vaak al niet fit. Hoe vaak ging ik niet met hangen en wurgen toch maar naar het werk. Ik wilde voldoen aan de verplichting, wilde er zijn, moest het aankunnen van mezelf… Dit is waar ik de afgelopen jaren vaak aan dacht. Ik wilde zo graag weer van alles kunnen, maar níet meer aan het werk terwijl mijn lichaam eigenlijk aangaf het niet aan te kunnen. Die stress wilde ik nooit meer. Nu klik ik vanaf mijn strandbedje 5 minuten advertenties en zie mijn commissie groeien.

Ik voel me, naast dat ik me kl****  voel, ook dankbaar. Ik kan nu dingen meer los van elkaar zien dan vroeger. Inkomen zit voor mij niet meer vast aan (hard) moeten werken. Ik hoef niet meer over mijn grenzen te gaan om financiële vrijheid te krijgen. Ik denk verder en vraag me af wat ik met het eerste geld ga doen dat straks vrijkomt. Een hulp in de huishouding betalen? Of een weekendje strand?

De hond komt bij me zitten. Ik pak een kam en kam haar vacht. Ze hijgt en heeft het warm. De tranen beginnen over mijn wangen te stromen. Ik vind het leven niet gemakkelijk op dagen als deze. Maar ik besef wel dat het er allemaal mag zijn, dat ik er mag zijn, met mijn vermoeidheid, met mijn ‘beperking’, met mijn tranenstroom die nooit lijkt te stoppen. Ik wil mij er niet meer voor en mee verstoppen. Het mag er zijn. Het is niet erg dat mensen zien dat ik het soms even niet trek. Ik durf het aan te gaan.

Ik heb nog te vaak gedacht: het moet er uit zien alsof ik het overwonnen heb. Het moet er uit zien dat ik sterk ben, dat ik het tóch wel aan kan… maar nee, ik wil dat niet meer.

Ik wil de strijd aangaan met de taboe. De taboe van het niet kunnen werken of niet willen werken, maar evt. wel op een gemakkelijke manier geld kunnen en durven verdienen. Ik wil de taboe verder doorbreken voor de kinderen die niet het gebaande pad van school kunnen doorlopen en er voor kiezen om zonder diploma van school af te gaan. Ik wil de taboe aangaan van niet mogen huilen en vooral niet in het openbaar. Ik wil de taboe aangaan van me niet kl**** mogen voelen en tegelijkertijd dankbaar en vol vertrouwen. Want het kan naast elkaar. Het leven is niet alleen maar ellendig of alleen maar mooi. Al lijkt het (aan de buitenkant) vaak wel zo. Ik wil ZIJN, volledig zijn en lak hebben aan wat iedereen van me denkt. Ik wil open mogen zijn en niet hoeven concurreren met al die mensen op facebook die het zo goed voor elkaar hebben. Mensen waar alles bruist en positief is… ik wil mijn échte leven delen. Ik wil dat het er mag zijn. Ik kijk naar mezelf en geef mezelf de toestemming … ik mag er zijn…. mijn keuzes mogen er zijn.
Ik gun mezelf, mijn man en mijn kinderen het beste op alle gebied. Ik pas ervoor om te doen wat de maatschappij van me verwacht. Ik wil niet moeten voldoen aan wat een ander denkt dat goed is voor ons, ik hoef geen diagnose of ‘goedkeuring’om een uitkering te mogen ontvangen, dan doe ik het liever zonder, ik wil niet leven vanuit beperkte overtuigingen, ik hoef niet binnen het systeem te passen en mijn kinderen hoeven dat ook niet van mij.  Ik wil juist buiten de paden lopen en ontdekken wat er nog meer in het leven is. Dream big!

En ik wil mezelf vooral in liefde zien. Ik ben niet zielig omdat ik niet kan werken of een klap op mijn kop heb gehad. Ik ben niet bang om mijn angsten aan te gaan, maar soms kan ik niet anders dan even alle angst te voelen en dat is ook juist goed om weer te kunnen groeien. Ik wil mild zijn voor mezelf, troost mogen zoeken waar ik dat nodig heb. Mijn eigen leven in willen richten al past dat vaak zo niet in de huidige maatschappij.

En waar ik vroeger de overtuiging had dat de hele dag kl***** zou zijn als ik zo uit bed kwam, geef ik mezelf vandaag de ruimte. Ik rust wanneer ik wil, ik geniet van een spelletje doen met mijn jongste zoon, ik jank alles bij elkaar als ik me shit voel en schrijf mijn gevoelens van me af, het is goed. Het mag er zijn. Morgen weer een nieuwe dag en vandaag?
Vandaag was gewoon een kl****dag, maar met een gouden randje….

De taboe van makkelijk (veel) geld verdienen

Weet je dat ik best getwijfeld heb om te delen over mijn stappen in het online geld verdienen? Er staken ineens angsten de kop op: kan ik dat wel doen, wat is het risico, wat vinden anderen daarvan? 
Ik ben al langer op zoek naar antwoorden mbt leven in overvloed…. is dat ook voor mij bedoeld? Mag ik wel (veel) geld verdienen als ik er niet bikkelhard voor werk?

Gisteren viel voor mij het kwartje van mijn dilemma in de afgelopen jaren… Ik wil mijn zijn, mijn doen en laten loshalen van geld en inkomen. 
Wat ik nu creëer is dat ik heel simpel geld kan verdienen (zelfs met mijn lage energie-niveau) en dat ik me verder helemaal kan richten op de dingen die mij energie geven! 
Ik kan gaan doen waar mijn hart ligt. Ik ga een paar uurtjes vrijwilligerswerk doen, ik ga op termijn gratis moodboard-workshops geven, ik ga ‘uitgestelde koffie’ weggeven; gewoon omdat dat in mijn aard ligt. Omdat ik dat het liefste doe, geven zonder er wat voor terug te hoeven. Dienstbaar zijn omdat ik een ander een glimlach wil geven, een luisterend oor, een helpende hand…

Dit is wat ik in mijn praktijk al merkte: ik wilde niet werken óm te verdienen’, ik wil mensen helpen vanuit mijn hart. Los van gedachten als ‘wat levert het op’ en ‘krijg ik wel genoeg klanten’.
Voor mij vielen er kwartjes in de afgelopen week en daarom deel ik er ook over. Ik zet me over mijn angst van de mening van anderen heen. Ik ga, voor mezelf, over de taboe van het geld verdienen heen, want dit is het pad dat volgt op de stappen die ik zette naar leven in vertrouwen en dankbaarheid.

Zoals ik al eerder schreef: ik droom weer, ik heb weer doelen, ik heb nieuwe mensen leren kennen, ik heb video’s gemaakt met uitleg en vind dat super leuk om te doen! Dat is voor mij het belangrijkste; zoals Gabby Bernstein zegt: ‘make joy your job….’ dit kan ik het beste als ik los kan komen van het ‘moeten presteren’ of het moeten voldoen aan eisen van maatschappij of instanties, het kijken naar ‘levert het genoeg op’.

Voor mij voelt het goed.

En jij? Heb jij er al veel over gehoord/gelezen op bijvoorbeeld facebook? Wat doet het met je? Zet het je in weerstand? Skepsis? Of nieuwsgierigheid? Durf je met me te delen; juist over dit onderwerp waar nog zoveel ‘beperkte overtuigingen’ op kunnen liggen vanuit onze opvoeding ‘je moet hard werken om je geld te verdienen’, ‘je moet buffelen om het goed te hebben’, ‘geld stinkt’ etc…

Voor mij is het goed geweest om naar deze overtuigingen te kijken. Ik sta ervoor open en durf het gesprek erover aan te gaan, maar met respect voor elkaar en niet op de manier die op het moment ook voorbij komt op facebook…. met modder gooien, oordelen, veroordelen…

Nee, gewoon van mens tot mens. Omdat we toch allemaal hetzelfde doel nastreven? Het goed hebben; zodat we geen financiële zorgen hebben en met plezier ons ding kunnen doen!