Waarom deze site?

Een site Over-Leven….  Een site omdat ik je mee wil nemen op mijn reis door het leven….

Mijn naam is Johanna Koopman, ik heb veel gedaan aan opleidingen en cursussen op gebied van gezondheid en bewustwording. Ik heb jarenlang een praktijk gehad waarin ik werkte met verschillende natuurgeneeswijzen. (lees meer bij ‘Wie ben ik?’) Op een gegeven moment besloot ik te stoppen met de praktijk om nog meer vanuit mijn hart te gaan leven. Wat wilde ik dan? Ik wilde me gaan richten op het geven van lezingen en cursussen op gebied van bewustwording en gezondheid. Er was één thema wat me speciaal aansprak en dat was het thema LIEFDE.

Als het anders loopt…
Het liep anders… toen ik besloot mijn praktijk te stoppen werd ik kort daarna geveld door een hersenschudding, die niet over wilde gaan. Ik lag veel plat en kon amper lezen, laat staan wat op de computer doen. Toen ik weer begon op te knappen werd mijn moeder ziek. Wat was ik blij dat ik gestopt was met mijn praktijk, want ik kon de ruim 1,5 jaar die volgde veel bij mijn ouders zijn. Ik hielp waar ik kon tijdens een proces van ziek zijn, zorg en verdriet, verzorging en uiteindelijk het sterven van mijn moeder… een hele heftige periode….
maar ook een hele mooie, intense periode, juist omdat ik in deze periode de liefde ervaren heb waar het volgens mij om gaat in het leven; het onvoorwaardelijk van elkaar houden, elkaar steunen, luisteren naar elkaar, elkaar vergeven, elkaar zien in verdriet, elkaar troosten.

Ik ben dankbaar dat ik dit zo heb mogen ervaren, maar wat daarna volgde was de leegte: het gemis van mijn moeder maar ook het weer terugkeren naar het normale leven, dat nooit meer normaal zou zijn zoals het was….

Of als je zelfs vastloopt….
In de week van de begrafenis van mijn moeder organiseerde ik het kinderfeestje van mijn jongste zoon. Ik moest gewoon door. Maar eigenlijk kon ik niet meer, mijn lichaam was op. Mede doordat ik doorgelopen was met klachten vanuit mijn hersenschudding kwam ik terecht in een situatie van oververmoeidheid.
Ik kwam bij een osteopaat terecht en daar bleek de reden dat mijn klachten naar aanleiding van de hersenschudding niet overgingen, zijn oorsprong te hebben bij mijn geboorte. Ik zal je het hele verhaal hier besparen, maar kort kwam het hierop neer: doordat er bij mijn geboorte een en ander ‘niet goed gegaan was’ bij het in elkaar schuiven van mijn schedelhelften was mijn hersenvlies verhard en daardoor kwamen bepaalde signalen vanuit mijn hersenen niet goed bij mijn organen aan. De hersenschudding had alles letterlijk nog meer in onbalans gebracht en waarschijnlijk ook schade aangericht, terwijl mijn hele hoofd al zo onder druk stond door mijn geboorte en een ongeluk op mijn zestiende. Al was het op de scan niet te zien, toch werd er gesproken over ‘niet aangeboren hersenletsel’ (NAH).
Door wat de osteopaat constateerde kwam er ook eindelijk een verklaring waarom ik mijn leven lang met weinig energie en veel vage klachten rond had gelopen en waarom mijn lichaam nu zo compleet uitgeput was. Eindelijk snapte ik ook dat ik mijzelf op de been had kunnen houden door de nodige behandelingen en supplementen, maar dat ik zelf, ook als therapeut, nooit had kunnen vinden wat de onderliggende oorzaak was van mijn klachten.
Fijn om hier nu een verklaring voor te hebben, ik was opgelucht om eindelijk te horen dat ik geen zeur was, maar dat er iemand was die mijn klachten herkende en kon duiden. Maar het was ook beangstigend, want zou ik ooit loskomen van de vermoeidheid, zou mijn lichaam ooit alle functies oppakken die het allang op had moeten pakken? Het gaf me onrust, een gevoel van onveiligheid, maar ook een gevoel van falen, van: ‘zie je wel, het wordt niets met mij…..’
Dit voelende besloot ik om helemaal terug te gaan naar de basis. Zoals mijn huisarts het mooi zei: ‘soms moet je helemaal tot stilstand komen, voordat je weer verder kan.’

Bewustwording
Ik zat dus in een fase van het leven herpakken, van overleven naar leven zeg maar…. Want ook al had ik in 40 jaar een hele weg achter me van het overwinnen van een depressie, omgaan met vermoeidheid, zelfontwikkeling en bewustwording, ik merkte duidelijk dat er nog meer te doen was… ik kon nu eindelijk gaan kijken naar het stemmetje ín mezelf dat mij niet de waarheid vertelde óver mijzelf. Het stemmetje waarvan ik lang gedacht heb dat het mij beschermde maar waarvan ik nu begon te beseffen dat het me klein hield. Ik merkte in deze periode wat het was om bewust stil te staan. Lief te zijn voor mezelf. Om me heen te kijken vanuit een nieuw perspectief. Ik las veel, oa. in boeken van Tara Mohr, Gabriëlle Bernstein en Marianne Williamson. Deze boeken gaan over jezelf niet langer klein houden en het omzetten van angst in liefde, jezelf toestemming geven te mogen stralen; het voelde als thuiskomen.

Verandering
Ik las en las en schreef en schreef. Ik ging me ook verder verdiepen in mogelijkheden op internet om te kijken of ik wat kon doen met mijn ervaringen. Ik leerde een simpele website bouwen, ik ging experimenteren met geluids- en video opnames en ging mijn boek ‘Over-Leven’ schrijven. Ik moest leren omgaan met de belemmeringen die ik ervoer doordat mijn lichaam niet kon wat ik graag wilde. En ik neem je graag mee langs de weg die ik loop. De weg van angst naar liefde, van hoop naar vertrouwen, van verdriet maar ook van vreugde. De weg waarop ik leer dat alles er mag zijn en dat ik steeds een keuze heb hoe ik met dingen omga.  Ik hoop dat je een poosje met me mee kan lopen, zodat je bewust wordt van bepaalde (belemmerende) patronen en overtuigingen die jij hebt en waaraan je zou willen werken en waardoor je kan groeien. Want bewustwording is de eerste stap naar verandering!

Wil je tips om jouw leven verder te verrijken kijk dan onder het tabblad ‘Present’, deze pagina zal ik geleidelijk aan vullen met tips die als een cadeautje in je leven kunnen voelen. En onder het tabblad blog kun je met me meelezen over mijn leven, mijn ‘Gedachten Over-Leven’  en andere hersenspinsels. Ik wens je toe dat je geniet van de kleine dingen in het leven en dat je ziet hoe mooi je bent! In alles….

olifant