Waarom ging ik offline?

Al langer voelde ik me niet helemaal happy. Mijn vermoeidheid nam toe en ik merkte dat ik mede daardoor steeds minder lekker in mijn vel kwam te zitten.

Onze oudste liep al jaren tegen problemen aan binnen het onderwijs en zat sinds september 2018 thuis. De sfeer in huis werd er een stuk beter door, maar natuurlijk gaf het ook zorg. Er volgden veel gesprekken met school, de onderwijsinspectie, onderwijsconsulenten en de gemeente. Uiteindelijk vonden we een goede oplossing voor hem. Een oplossing waarbij het echt ging om maatwerk. We zijn zo blij dat school, de inspectie en de gemeente open stonden voor onze ideeën en met name de wensen van onze zoon. Het gaat nu goed met hem. Hij studeert via een instituut in Amerika, behaalde daar eerder al een iOS-programmeurs diploma. Heeft drie maanden stage gelopen op een ICT afdeling van een groot bedrijf en kreeg daar vervolgens een baan aangeboden!
Voor mij is het doorlopen van dit hele proces weer een bevestiging van hoe belangrijk het is dat wij ons eigen pad volgen in het leven!

Ondertussen raakte ik mijn eigen pad een beetje kwijt… ik stond weer in de stand van vooral doorgaan en zorgen dat mijn zoon op een goede plek kon komen. Ik nam te weinig rust, omdat ik vond dat ik het al heel goed deed met 1x rusten per dag. Meer moest toch niet nodig zijn… en zo ging ik weer over mijn grenzen heen.

Ik sprak erover met mijn osteopaat. Hij legde mij nogmaals uit dat mijn prikkelverwerking niet goed is. De filters die normaal gesproken aan staan vanuit je hersenen zijn bij mij door het letsel dat daar zit uitgezet. Alles komt dus ongefilterd binnen; geluiden, geuren, aanrakingen, bewegingen, licht… en dat geeft steeds een basis hoeveelheid aan stress voor mijn lichaam. Stress moet gebufferd worden en dat gebeurt normaal gesproken oa door het hormoon cortisol dat geproduceerd wordt in de bijnieren. Heb je langdurig teveel stress dan kan de bijnier uitgeput raken. Dit was bij mij het geval en hoe meer ik me er de afgelopen weken in verdiept heb, hoe meer ik er van overtuigd ben dat dit ook een rol kan spelen bij veel mensen met bv. burnout, chronische vermoeidheid en chronische pijn.

Ik besloot dus om weer een time-out te nemen. Maar ik merkte dat ik ook wilde blijven delen en dat ik wat contact wilde houden met de ‘buitenwereld’, want thuiszitten maakt de wereld erg klein. Omdat ik ook nog steeds op zoek was naar mogelijkheden om toch wat inkomen te krijgen ging ik kijken naar andere manieren van bloggen. Zo kwam ik op Yoors. Een site waar mensen hun blogs, quotes etc. kunnen delen en daar punten voor krijgen. Uiteindelijk kun je deze punten uit laten keren in geld. Ik vond het een mooi concept. Des te meer omdat het steeds duidelijker wordt hoeveel facebook verdient aan content dat wij leveren. Ik schreef een aantal blogs over het thema vermoeidheid die ik deelde op Yoors. De links zal ik vermelden op mijn website, dus als je het leuk vindt om te lezen, dan zie ik je daar graag. Om te kunnen reageren moet je je registreren. Dat levert jou én mij (als je aanmeldt via mijn link) punten op. Zo kun jij zelf ook punten sparen door te delen of te reageren op blogs. En ik kan niet anders zeggen: het is een super gezellig en open platform.

Langzamerhand knap ik weer op en er gebeuren bijzondere dingen. Zo zie ik weer dat het leven pas stroomt als ik zorg voor voldoende rust. Ik zoek de stilte, zoek verbinding met God en de natuur en pas dan worden er voor mij weer nieuwe paden zichtbaar. En zo komt het dat ik toch dankbaar kan kijken naar deze periode, die ogenschijnlijk alleen maar gevuld is met moeite, vermoeidheid en frustratie, maar juist ook de weg weer vrij maakt naar groei en bewustwording!