Wat is nou eigenlijk leven in dankbaarheid?
Ik ben de afgelopen jaren veel bezig geweest met ‘hoe ik mijn leven wil leven’. Wat ik wil doen, maar vooral ook vanuit welke basishouding ik wil leven. Er is veel gebeurd de afgelopen jaren. Problemen met mijn gezondheid, verlies van dierbaren, zorgen rondom het naar schoolgaan van de kinderen…
Genoeg om gestrest van te worden, zeg maar.
Maar juist in deze jaren ben ik ook meer bij mezelf gekomen. Ik ben veel gaan lezen en gaan schrijven en ik merkte dat ik langzamerhand in een andere energie terecht kwam. Ik leerde vertrouwen en vond verdieping in mijn geloof in God. Ik leerde vergeven en merkte wat het met je doet als je niet meer leeft met wrok, maar dat je dingen echt kunt overgeven en los kan laten. Maar wat me vooral ook heel erg heeft geholpen was het leren leven in dankbaarheid.
Ik wil graag een mooie oefening met je delen, waar ik zelf heel veel aan gehad heb. Jaren geleden deed ik deze oefening ook met mijn kinderen, op een simpele manier aan het einde van de dag. Het resultaat was dat zij veel meer ontspannen naar bed gingen en de vervelende dingen van een dag meer in perspectief konden gaan zien. Zo leerden zij dat, wanneer er vervelende dingen gebeurden, dat nog niet wilde zeggen dat de hele dag vervelend was!
Om zelf deze oefening te gaan doen raad ik je aan om een mooi schrift te pakken. Een schrift dat je alleen maar gebruikt voor deze oefening, het wordt je dankbaarheidsschrift. Elke dag ga je in dit schrift schrijven, niet uitgebreid maar wel élke dag, liefst gedurende 6 weken. Martin Seligman een Amerikaanse psycholoog die veel onderzoek deed naar onder andere dankbaarheidsbeoefening, geeft aan dat die 6 weken nodig zijn om het leven in dankbaarheid echt tot een gewoonte te maken.
Elke dag schrijf je drie dingen op waar je dankbaar voor bent. Het kunnen kleine dingen zijn als: ‘ik ben dankbaar voor het roodborstje dat ik in de tuin zag’ en het kunnen grote dingen zijn als: ‘ik ben dankbaar voor de nieuwe baan die ik heb gekregen’. Het maakt niet uit hoe groot of klein, alles mag benoemd worden; dat je een compliment kreeg, dat je weer veilig thuis bent gekomen, dat je plezier hebt gehad, dat iemand aan je vroeg hoe het met je ging, dat je zo’n fijn bankstel hebt, dat er voldoende zuurstof om je heen is…
Ik heb in het begin deze oefening elke dag gedaan. Nu doe ik het in periodes. Soms een hele periode wel, dan een periode niet. Zodra ik merk dat ik in onrustiger vaarwater kom, pak ik het schrift er weer bij, juist om de focus te houden op de mooie dingen. Tijdens het ziek zijn van mijn moeder heb ik ook mijn dankbaarheidsschrift bij gehouden. Elke dag schreef ik erin… dankbaar voor een mooi gesprek, dankbaar voor iets dat we nog samen konden doen, dankbaar voor een glimlach…. Juist in die periode heb ik ervaren wat het met je doet als je je richt op dankbaarheid in plaats van de zorg en het verdriet volledig te laten overheersen.
In de afgelopen weken deed ik ook een oefening in ‘het veranderen van je eigen verhaal’, hier kom ik binnenkort nog op terug. Wat ik nu wil noemen is dat je tijdens die oefening kijkt naar hoe je leeft, wat er allemaal speelt in je leven en wat voor invloed dat op jouw heeft. Er zullen dingen zijn waar je van baalt, waar je verdrietig over bent, dingen die je een gevoel van falen geven, die je boos maken… maar ook voor al die dingen mag je dankbaar zijn. Want het zijn de lessen in het leven die jouw maken en gemaakt hebben tot wie je nu bent. En juist de pittige omstandigheden vormen je vaak en dagen je uit om te kijken naar hoe je verder kunt en wilt.
De kracht van dankbaarheid ligt in het feit dat je leert dankbaar te zijn voor alles wat er op je pad komt. Dat je kunt leren om je focus te houden op de positieve dingen in het leven, hoe klein ook en dat je leert zien en vertrouwen dat ook, of juist, de heftige dingen bijdragen tot verdieping, groei en ontwikkeling in jouw leven.
Ik hoop dat jij ook met deze oefening aan de slag gaat en dat je zo mag gaan ervaren dat zelfs in de meest uitzichtloze situaties er reden is voor dankbaarheid. Pak een schrift en ga het benoemen, want dan zal het steeds meer aanwezig zijn in je leven!
Mijn tuin
